
مریم جان:
موصوع کتاب دوستی درختی سیب با کودکی شاد و بازیگوش است. دوستی که از کودکی تا پیری کودک ادامه می یابد و همواره این درخت است که با بخشیدن بخشی از وجودش پسر را شادمان می کند.
نگاهی احساسی به رابطه ی انسان و طبیعت.
خودخواهی انسان در استفاده از طبیعت. توجه به خواست خود و بی توجهی به طبیعت.
درخت همواره یک دوست است که شادی دوستش را به هرچیز ترجیح می دهد و کودکی که با اینکه بزرگ شده است همجنان کودک است و نیازمند دوستی که بی دریغ به شادی او بیندیشد...