درخت بخشنده - نویسنده و تصویگر: شل سیلوراستاین - ترجمه: رضی خدادادی ( هیرمندی )

مریم جان:
موصوع کتاب دوستی درختی سیب با کودکی شاد و بازیگوش است. دوستی که از کودکی تا پیری کودک ادامه می یابد و همواره این درخت است که با بخشیدن بخشی از وجودش پسر را شادمان می کند.
نگاهی احساسی به رابطه ی انسان و طبیعت.
خودخواهی انسان در استفاده از طبیعت. توجه به خواست خود و بی توجهی به طبیعت.
درخت همواره یک دوست است که شادی دوستش را به هرچیز ترجیح می دهد و کودکی که با اینکه بزرگ شده است همجنان کودک است و نیازمند دوستی که بی دریغ به شادی او بیندیشد...

هستی - فرهاد حسن زاده

مریم جان:
جنگ و حمله عراق به ایران موضوع کتاب است.
دختری باهوش و چابک که روحیاتی پسرانه دارد. از رفتارهای لوس دخترانه می پرهیزد و از تبعیض جنسیتی بیزار است.
دوست دارد کودکی کند.همپای پسرها در کوچه بازی کند و بلند بلند بخندد.
از فشار و محدودیت های پدر بیزار است.پدری که انقدر می ترسد که خود را خیس می کند اما در عین حال از اینکه در کودکی اش مانده بیزار است.
انگاه که هستی راز پدر را در می یابد نه تنها از او بیزار نمی شود بلکه همدردی او عشقی بین او و پدرش می سازد.پدر با دخترش در کوچه پس کوچه های تکه تکه شده ابادان فوتبال بازی می کند و هستی دختر بودن خود را  اندک اندک  می پذیرد اما نه به قیمت از دست دادن شیطنت هایش . که بهای ان بلوغ و عشقی نگفته است که در هسته خرمایی اویزه گردن دختر می شود تا هستی ، هستی شود...

نی نی کوچولو - نویسنده : مارتین ابرن - تصویر گر: اینگرید گودن - ترجمه: فروغ جمالی

متینه جان:
این کتاب برای بچه های خیلی کوچیکه .
یک کتاب تصویری برای خردسالان با نوشته های کوتاه . کودک پیام نویسنده را درک می کند و از تصاویر آن لذت میبرد .
این کتاب خاطرات خوش یک روز کودک را بسیار زیبا وشیرین بیان میکند .

آن که رفت آن که ماند - سعید عظیمی

متینه جان:
ماجرای دو دایره است که باهم دوست بودند ، یکی خیلی تنبل ودیگری زرنگ و پر تلاش . دایره ی اول با انگیزه است و  مدام در حال جستجو وتلاش برای پیشرفت ولی دومی بدون تلاش و کوشش . آن دو با هم در ابتدا در یک مسیر قرار گرفتند ولی دایره ی اول بدون تسلیم شدن جلو رفت وبه هدفی که داشت رسید  ...

مشت بر پوست - هوشنگ مرادی کرمانی

سینا جان: 

یکی ازکتابایی که من گرفتم "مشتی بر پوست" اثر هوشنگ مرادی کرمانیه. (که تازه امشب وقت کردم مرورش کنم!!)

داستان در مورد پسری به نام موشو است که همچنان که حتما حدس زدید در مقطعی از زندگیش برای کسب معاش به تنبک زدن در کوچه و بازار مشغول بوده...

داستان مخلوطی از تلخی داستانهایی به سبک ریالیستی و شوخ طبعی ظریف مرادی کرمانی و توصیفهای دقیق از فرهنگ بومی مناطقی از ایران رو گرد هم آورده....

بخش کوتاهی از داستان:

موشو توی کلانتری کنار دست فروش‌ها، ولگردها و گداها نشسته بود. زانوهایش را بغل گرفته بود. پاسبانی جواب و سوال می‌کرد و روی کاغذ می‌نوشت.
نوبت به موشو رسید:
- اسم و فامیل؟
- جعفر رضانژاد
پاسبان نوشت «جعفر رضانژاد» معروف به «موشو» و لبخند زد:
- - «موشو» هم به‌ات می‌گویند، همه می‌شناسنت. سواد؟
- نه ندارم. ولی مدرسه رفتم. سواد یاد نگرفتم.
پاسبان دست از نوشتن کشید. موضوع برایش جالب بود.
- یعنی چه؟ مدرسه رفتی و سواد یاد نگرفتی؟ خنگ بودی؟!
- توی مدرسه بعضی‌از بچه‌ها سر به سرم می‌گذاشتند. مسخره‌ام می‌کردند. برایم شعر ساخته بودند و با هم می خواندند.
- چه می‌خواندند؟
- دم می‌گرفتند و می‌خواندند: «موشو تنبکی، تنبکه وردار – بیا جلو کلاس، وایستا خبردار»........

گلنوش جان:

راجع به پسربچه اى که همراه با پدرش در کوچه ها و بازار تنبک مى زند و اواز مى خواند. با گذشت چندین سال پدرش را از دست مى دهد اما به کار او ادامه میدهد. یک روز در کوچه اى مشغول به تنبک زدن و خواندن مشغول بود که پلیس او را میگیرد و تعهد میدهد که دیگر تنبک نزند. از ان روز به بعد همراه مادرش در بازار به دنبال کار آبرو مندى میگردد که ادامه ى داستان شروع میشود.